از آنجا که بسیاری از واژها های لری در نوشتن مانند فارسی است . لطفا هنگام تلفظ ،
آن واژه ها را استثناءبیت آخر هر بند که فارسی است، با گویش لری بخوانید .با تشکر
هوشیار کیانی
دل اسیرِ اُو فضایِ با صفاتَه
چی کموتر جلدِ مِیْنِ کوچَه یاتَه
اِوْوِه زمزم سَرسِروْکَه وِزِواتَه
سینَه سوزِ کُهْ گرین، خال لویاتَه
حوشِیَه سوزِ خزر هم خاک پاتَه
اَر کِه دورِم لاجِرَم ، دل رو سِیاتَه
ای ز هر جا خوشتر و زیباترینی
گلعذار دشت زیبای گرینی
کوه و دشت و سَرزِمینِت بِیْ مِثالَه
مِهرِوُنی مردِمِت پاک و زُلالَه
دل کَنِه دُو اِووِ خاک امرِیْ مِحالَه
انتصابم وُو دیار عینِ کَمالَه
غصَه و غم دُو فضا رُو وِه زِوالَه
تا اَبد دُو دامَنِت هیچ کس ننالَه
مینوئه ای موطن جد و نیایم
در هوایت با صفایم هر کجایم
مهدِ مِهرِت بی شُروعِ سرنوشتم
لحظَه لحظَه خو گِرِت خُلق و سِرِشتِم
بارونِ مهری دمادم زِیْرِ وَشتِم
تا ایوارَه هِیْ دِه صو دنیاتِ گشتِم
کوه و صحرایِ تُه بی دشتِ بهشتِم
بی زِمینِت کاغذ و مِه روشْ نوشتِم
با تمام کوچه هایت من رفیقم
دم به دم در آن خیال و آن طریقم
او جِوُنونِ رشید و نازنینِت
شِیْر زَنونِ مِهرِوُ ، پاک و وَزینِت
اُو پِیایا در سخاوت بهترینِت
مردمِ خوش مشرب و مهر آفرینِت
لالَه یاکَه پَرپرِ رویِ زِمینِت
گلعذارت زینتِ نقشِ جَبینِت
مردمان بی نظیر و با وفایت
واژه ای قابل ندارم در رسایت
دل وِه یادِ اِوْوِ خاکِت سوتَه دارِم
سرزِمینِت موطِنِ ایل و تبارِم
اُو هوایِ دِلکَشِت بُردَه قِرارِم
اَر کِه دورِم دُو مَکو ، دل وا تُه دارِم
مینوئَه ای سرزِمینِ با وقارِم
مِه مریدِ اُو تبار و اُو دیارِم
در هوای آن فضای دلگشایم
ار که شعری در رسایت می سرایم
بزمِ شودی سر مِیْ کن اِیْل و تبارِت
تا شُووِه چِلَّه مِیا وِه اُو دیارِت
فال حافظ ، قرمزی دونَه انارِت
زیورِ هر محفِلَه دِه شُووِه تارِت
مینوئی پُف کو دِه ساز دِه شُو قِهارِت
شُووِه یلدات خوشتِرَ دِه نو بِهارِت
با نوای شوم تزویر و نُمــید
قامت یلدایمان آسان خمید
درباره این سایت